Doğumgünlerini saçma bulanlar aramızda var diye düşünüyorum. Ben bu konuda ilk sırada bile olabilirim. Ne var yani sıradan bi gün işte deyip geçiştirmiştim 4 yıl öncesine kadar olan yaşlarımı. Sonra bi melekle tanıştım, siz artık onu çok iyi tanıyorsunuz. Onun sayesinde her 29 Aralık'ta kendimi biraz daha sevdim, biraz daha şanslı buldum, biraz daha mutlu oldum hatta ve hatta en mutlu oldum. 2 gün önce 18'e girdim ve biliyorsunuz aramızda mesafelerin olduğu zor bir dönemden geçiyoruz. Bu yüzden o yanımda olamadı ama dün eve geldiğimde annem bana bi paket gönderildiğini söyledi. Hiç beklemediğim bir şey oldu. Ondan geliyordu, en sevdiğimden.. Paketi özenle açtım.. Üstünde birkaç çiçek deseni olan eskitilmiş bir defter. Deftere sarıldım diyebilirim. Ondan geliyordu sonuçta ve birkaç gün öncesine kadar onun elindeydi. Öyle özlemişim ki onu gözlerim doldu. Mesafeler beni çok yıpratır her zaman bi de o olunca bu sene kadar üzüldüğüm bi senem olmamıştı. Her neyse.. Sanki yanımdaymış