Güven. Sevgi. Dostluk. Bu 3 kavramı bana yeniden öğreten prensesimin doğum günü 5 Mayıs. Ben karanlığın içinde içim parça parça olarak ilerlerken beni oradan tutup çıkaranım. Bana yeniden hayattan keyif almayı öğretenim. Güvenimi kazanmak için çaba gösterip asla pes etmeyenim. Kalbime sevgisini ilmek ilmek işleyenim. Dostum değil her şeyim olanım. 45 kiloyla tüm yükümü taşıyıp, beni ben olduğum için sevenim. Asla yarı yolda bırakmayanım. Tüm duvarlarımı aşmayı başaranım. En güçsüz anımda beni cesaretlendirenim. Beni benden daha iyi tanıyanım. En iyi yanım. Saf ve temizim. Aydınlığım... İyi ki doğdun sonsuzum. İyi ki varsın. Her zaman ol çünkü sana hep ihtiyacım var. Sevgine, güvenine, sarılmana, ellerinle kalbimi tutmana hep ihtiyacım var. Ben asla senin kadar muhteşem bi dost olamadım. Dostum dediğim insanı çekemedim hala aydınlığa. Senin bana verdiğin güveni veremedim ona ve o asla sana ihtiyacım var demedi bana. Belki de gerçekten yoktur. Çok şanslıyım. Sonsuz teşekkürler...